Kanoën in Algonquin park

12 oktober 2011 - Algonquin Park, Canada

Zoals ik in mijn vorige blog berichtje al aankondigde stond afgelopen weekend een kanotrip in het Algonquin park op het programma. Het enorme provinciale park telt een paar duizend meren en is een geliefd weekend uitje voor veel Canadezen. Aangezien het park meer dan 7500 vierkante km groot is kom je bijna niemand tegen en voelt het alsof je het hele park voor jezelf hebt. De trip was georganiseerd vanuit de outdoors club van de universiteit. De club streeft naar in ieder geval één kampeerweekend per maand en wellicht ga ik binnenkort wel mee op een van hun andere uitjes. In totaal zijn rond de 40 studenten mee geweest op de trip, maar het grootste gedeelte van de tijd heb ik doorgebracht met mijn kanogroepje bestaande uit totaal zes mensen.

De trip begon met een lange autorit van London naar het natuurpark. Tegen half 6 zijn we vertrokken en iets na middernacht konden we in onze slaapzakjes kruipen. Gelukkig vertrokken de andere groepen wat eerder dan wij en had iemand al een grote tent voor ons opgezet. De volgende ochtend werden we vroeg ons bed uitgeschopt en was het tijd voor een ontbijtje (eieren, bacon en veel fruit) en tijd om onze spullen te pakken. Alles moest het gehele weekend vervoerd worden in de kano's. En aangezien er altijd de kans bestaat dat zo'n kano omslaat moet het waterdicht verpakt worden. Voor zes mensen heb je al snel heel wat spullen nodig: twee tenten, eten voor drie dagen, schone / droge kleren en schoenen, een gasstelletje, pannen, toiletspullen, toiletpapier, etc. In principe is het niet erg als je dat allemaal moet vervoeren in je kano (daar is genoeg plek), maar het wordt pas spannend als je aankomt bij een zogenaamde portage. Niet alle meren zijn met elkaar verbonden in het park en als je van één meer naar een ander meer wilt zul je soms het water uit moeten en een stuk over land verder moeten. Dat houdt in dat in een groep van zes, twee personen een kano op hun schouders nemen en de rest de backpacks met de kleren en het eten dragen. Portaging leek makkelijker gezegd dan gedaan. Ik dacht dat doe ik wel even, maar zodra je 500 meter stijl de berg op moet lopen, tussen de bladeren door moet zoeken naar waar je je voeten neer kunt zetten en soms over flinke glibberige keien moet stappen begint zo'n kano toch onhandig zwaar te voelen. Maar goed, ik dwaal af. Nadat het ontbijt op was en alle spullen in zo min mogelijk backpacks waren gepropt konden we vertrekken naar het beginpunt: Smoke Lake. Het weer was fantastisch! Ik denk dat het hele weekend tussen de 25 en 30 graden :D is geweest en dat terwijl het vorig weekend zelfs gesneeuwd heeft in het Algonquin park! Het weer is hier zo onbetrouwbaar, het veranderd met de dag. Op dag 1 hebben we een paar uurtjes gekanood, twee portages gedaan en uiteindelijk een mooi eilandje uitgezocht om op te kamperen. Toen we aankwamen op de kampeerplek scheen de zon nog en hebben de meesten een verkoelende duik genomen in het water. Geweldig om half oktober nog buiten te kunnen zwemmen! Uiteindelijk hebben we wat gegeten, een vuurtje gemaakt en uiteraard de nodige marshmallows gegeten. Hmm... ultiem kamperen!

Dag 2: overdag weer heerlijk gepeddeld, genoten van de zon en het schitterende park. De bomen met hun herfsttinten zorgen voor geweldige plaatjes. Ons avondeten was al een beetje in de Thanksgiving sfeer, we hadden namelijk een overheerlijke kalkoen curry. Het eten het hele weekend was te goed voor kampeervoedsel. Onze groepsleider heeft thuis een "food dehydrator". Van tevoren kan hij eten koken, het in het apparaat stoppen en gedroogd meenemen. Je houdt een erg klein pakketje over en hoeft er alleen nog kokend water bij te gooien en wat rijst bij te koken. Ideaal! Thanks Dave!

Na het eten was het tijd voor een avon(d)tuur. We wisten dat één van de andere groepen kampeerden op een eilandje erg dicht bij de onze. Het leek ons een goed idee om er in het donker heen te peddelen en ze te laten schrikken. Dus, wij met zes man in één kano op weg naar het andere eiland. De kano lag ongelooflijk diep in het water, maar het peddelt wel mooi snel met zijn zessen. Het was volle maan en de hemel was zo erg verlicht dat je absoluut geen zaklamp meer nodig had. Ik weet niet of ze echt geschrokken zijn van onze overval, we hebben in ieder geval een leuke avond gehad.

Dag 3: dit keer een kort kano dagje. Maar twee uurtjes peddelen en drie portages. We eindigden weer op het meer waar we waren begonnen en konden onze kano's uitladen en de auto's inladen. Heerlijk de lucht van mensen die zich drie dagen niet hebben gedoucht... Onderweg naar huis zijn we nog even gestopt voor een echt Thanksgiving dinner: kalkoen met vulling, cranberry saus, aardappelpuree en pumpkin pie na :D.

Het was een geweldig weekend vooral omdat we zoveel geluk hadden met het weer. Maar hoe tof het weekend ook was, als je thuis komt waardeer je het stromende drinkwater de warme douche en het schone toilet toch net eventjes wat meer.

Voor dit weekendtripje was ik trouwens nog geen Nederlanders tegengekomen in London. Wel één Nederlands meisje in Toronto, maar daar houdt het dan ook bij op. Vreemd genoeg waren afgelopen weekend vier andere Nederlanders mee!

Zo, nu zijn jullie weer helemaal op de hoogte. Bedankt voor alle leuke reacties tot nu toe! Tof dat jullie zo meeleven / meelezen :D. Komende vrijdag landt mijn moeder in Toronto en gaan we twee weekjes rondreizen in oost Canada. Ik weet nog niet of ik tussendoor tijd en zin heb om wat te schrijven. Anders zal ik in ieder geval achteraf een uitgebreide update geven.

Liefs uit London!

Foto’s

3 Reacties

  1. Renee:
    12 oktober 2011
    Hey Aniek,

    Wat een avontuurlijke verhalen!
    Ben je nu ook wat beter geworden in het kajakken :p of lag het toch aan je partner tijdens het kajaktochtje door de Japanse mangroven :P. Of heb je het limbodansen (onder de bosjes door) weer een beetje kunnen oefenen ;). Het meertjes/riviertjes zijn iig wat breder dus dan duurt het iig iets langer voordat je de volgende kant weer raakt :)

    Geniet van je vakantie met je moeder!

    Ik vlieg trouwens terug via Detroit (logisch he...) dus dan ben ik wel heel dichtbij!

    X Renee
  2. boukje:
    12 oktober 2011
    hoi Aniek,
    Volgens mij geniet je met volle teugen! Leuk om door de foto's een beeld te krijgen van hoe mooi het daar is. Veel plezier samen met je moeder!

    groetjes, Boukje
  3. Jurian:
    25 oktober 2011
    Hey Niekie en mamps!

    Zo te lezen heb je het helemaal naar je zin, top! Bedankt voor je kaartje en veel plezier saampies (en uitkijken voor de beren!).

    NN N